AMA TAM OLARAK KİMDEN BAHSEDİYORUZ?

Burkholderia cepacia , fermente etmeyen Gram-negatif basil formunda bir bakteridir. Burkholderia cepacia kompleks, birbirleriyle yakın ilişkili 17 türden oluşan bir gruptur. Bu bakterinin uzun süre sadece bitki patojeni olduğuna inanılmış, ancak daha sonraları özellikle hastanede yatan, bağışıklık sistemi baskılanmış hastalarda yüksek düzeyde morbidite ve mortaliteye neden olan önemli bir fırsatçı patojen olduğu anlaşılmıştır. B.cepacia kompleks, başlıca bakteriyemi/sepsis, septik artrit, osteomiyelit, menenjit, peritonit, üriner ve solunum yolu enfeksiyonlarına neden olmaktadır. Kistik fibrozisli veya kronik granülomatöz hastalığı olan bireyler, B.cepacia kompleks enfeksiyonlarına yatkındırlar. B.cepacia kompleks, hastanelerde kullanılan dezenfektan maddeler ve intravenöz sıvılar gibi sıvı ortamlarda uzun süre canlı kalabilmekte ve kolaylıkla çoğalabilmektedir. Hastalar B.cepacia kompleks bakterilerini ya çevreden ya da hastadan hastaya bulaşma yoluyla kazanırlar. B.cepacia kompleks bakterilerini tanımlamak, rutin mikrobiyoloji laboratuvarı için her zaman sabır gerektiren bir uğraştır. Bu laboratuvarlarda B.cepacia kompleks izolatlarının tanımlanması, genellikle selektif besiyerleri ve konvansiyonel biyokimyasal analizler ve/veya ticari sistemlerden oluşan bir kombinasyonun kullanılmasıyla sağlanır. Pseudomonas cepacia agar (PCA), oksidasyon-fermantasyon temelli polimiksin basitrasin laktoz agar (OFPBL) ve son zamanlarda geliştirilen B.cepacia selektif agar (BCSA), B.cepacia kompleks bakterilerinin izolasyonlarında yaygın olarak kullanılan besiyerleridir. B.cepacia kompleks üyeleri, API 20NE, Phoenix, MicroScan veya VITEK gibi uygun ticari testlerle tanımlanabilir. Moleküler teknikler, fenotipik tanımlamanın doğrulanması ve tür düzeyinin ötesinde ayırım yapılabilmesi için kullanılabilir. B.cepacia kompleks, aminoglikozidler, birinci ve ikinci kuşak sefalosporinler, antipsödomonal penisilinler ve polimiksinler gibi antimikrobiyal ajanlara intrensek olarak dirençlidir. B.cepacia kompleks bakterilerinde indüklenebilir kromozomal beta-laktamazların varlığına ve penisilin bağlayan proteinlerin değişimine bağlı olarak sıklıkla beta-laktamlara direnç gelişmektedir. B.cepacia kompleks bakterilerinde antibiyotik dışa atım (efluks) pompaları, kloramfenikol, trimetoprim ve florokinolonlara direnç gelişiminde aracılık eder. Antibiyotik baskısı altında tüm duyarlı antibiyotiklere hızlı bir şekilde direnç gelişebilmektedir. Bu derlemede, B.cepacia kompleks bakterilerinin sınıflandırılmaları, mikrobiyolojik özellikleri, virülans ve patogenez mekanizmaları, enfeksiyonlarının epidemiyolojik özellikleri, klinik tablosu, laboratuvar tanısı, antimikrobiyal direnç ve tedavisi, korunma ve kontrol önlemleri özetlenmiştir.